معبد طلایی هند
شهر امریتسار یک شهر مذهبی است که در ایالت پنجاب کشور هند و در همسایگی شهر دهلی واقع شده است. فاصله ۳۷۸ کیلومتری شمال غربی دهلی و ۵۱ کیلومتری شهر لاهور پاکستان می باشد. این شهر یکی از زیارتگاه های اصلی پیروان آیین سیکاست و معتقدین به این آیین برای انجام مراسم مذهبی به این شهر سفر می کنند. این شهر در سال ۱۵۷۴ گورو رام داس تاسیس شده است یکی از ویژیگی های شهر امریتسار این است که هنوز مراسم مذهبی قربانی کردن درآن برگزار می شود.درون معبد با تزییناتی هم چون منبت کاری های زیبایی از هنرمندان هندی و ایرانی قدیم لوسترهای بزرگ مجسمه و تندیس هایی از خدایان هند و تندیس الهه آب و خدای باد و هم چنین هدایای که مذهبیون از سراسر دنیا به معبد طلایی تقدیم کرده اند مزین شده است که بازدید از این جاذبه زیبا را هیجان انگیز و خاطره ساز می کند.
این معبد تنها معبدی است که در تاریخ پانصدساله خود هم چنان استوار باقی مانده است. یکی از مهمترین و مقدس ترین عبادتگاه ها برای سیک ها نه تنها هند که در میان تمامی سیک های دنیا شمرده می شود. دلیل این اهمیت و مقدس بودن را می توان چند مورد دانست:
۱.این عبادتگاه محل ابدی گوروی سیک ها می باشد.
۲.کتاب گورو گرانت صاحب کتاب مقدس مذهب سیک و گوروی یازدهم در این معبد حفظ و مراقبت می گردد.
۳.سبک معماری آن تلفیقی از هند و اسلام است.
۴.از جمله مکان های دیدنی است که ندا دهنده مساوات و برابری می باشد.
یک آشپزخانه ساده در این معبد وجود دارد که روزانه بیش از ۱۰۰هزار وعده غذایی ساده و بدون گوشت را برای زایرین آماده می کنند. در آیین هندوها بهتر است غذاهای گیاهی خورده شود.از این رو هندوها کمتر گوشت می خورند و بیشتر غذاهایشان گیاهی است. به همین دلیل در این معبد فقط غذاهای گیاهی نذری داده می شود. معبد طلایی امریتسار چهار ورودی دارد که مردم هند برای شفا گرفتن پس از ورود از این درها به سمت آب های معبد رفته و در آن حمام می کنند. قسمت بالایی این معبد از طلای خالص ساخته شده است و هم چنین سازه های مرمرین بسیار زیبای این سازه باعث درخشش آن در شهر شده است. البته معبد طلایی شهر امریتسار در طول تاریخ بارها توسط مسلمانان افغانستان و امپراطوری مغول مورد هجوم و تخریب قرار گرفته و توسط سیک ها بازسازی شده است. این مورد اما درتغییر ظاهری معبد که ایتدا گلی بوده و در سال ۱۸۰۹ با سنگ های مرمر بازسازی شده و در انتها با طلا پوشیده شده است. در ساختار این معبد بیش از ۷۵۰ کیلوگرم طلا استفاده شده است. بسیاری از مردم که این معبد را به عنوان نماد برابری و برادری می دانند بیشترین طلا برای ساخت بنا را به سازنده آن اهدا کرده اند.
در موزه مرکزی سیک نیز گردشگران می توانند مجموعه ای از عکس های هنری را تماشا کنند که اغلب آن شهادت جمع زیادی از سیک ها را به نمایش در آورده اند. از مکان هایی که گردشگران حتما باید از آن ها دیدن کنند می توان به معبد طلایی باغ جلیان والا کاخ مهاراجه و موزه مرکزی سیک ها را اشاره کرد. البته یکی از جاذبه های ارزشمند و مهم این شهر که باید بیشتر به آن پرداخت معبد طلایی این شهر است این معبد مانند شهر امریتسا برای پیروان آیین سیک ارزش بسیار زیادی دارد و آن ها این معبد را یکی از مقدس ترین مکان های این شهر می دانند. این معبد را هم چنین گورو رام داس تاسیس کرده که با نام های رماندیر صاحب و دربار صاحب در بین مردم شهرت دارد. این معبد طلایی رنگ که با ترکیبی از معماری هندی و اسلامی ساخته شده هم چنان تاریخ ۵۰۰ ساله خود را استوار نگاه داشته است. معبد طلایی به دستور گورو رام داس و توسط استاد راماس جی در قرن شانزدهم میلادی ساخته شد که از ابتدا به رنگ طلایی نبوده است. این معبد طلایی درون دریاچه ای مصنوعی قرار گرفته و تراشه های کناری این معبد که حیوانات مختلف را به نمایش می گذارد ظاهر بیرونی معبد طلای را بسیار شگفت انگیز کرده است.در خصوص ثبت جهانی این جاذبه های تاریخی باید گفت که کشور هندوستان پرونده این معبد را برای ثبت در میراث جهانی یونسکو برای مسئولین ارسال کرده و در انتظار ثبت این جاذبه تاریخی به سر می برد.این شهر به دلیل نزدیکی به پاکستان از ابتدای تاریخ تاسیس نیز اهمیت ویزه ای داشته و مردم این شهر به لحاظ فرهنگی ارتباطات زیادی با کشورهای اطراف دارند. یکی از سئالاتی که برای گردشگران پس از شنیدن نام این شهر به وجود می آید دانستن معنی آن است. برخی معتقدند نام این شهر از واژه آمریتساگار به معنای اقیانوس جاودانگی گرفته شده است. مردم این شهر به مهمان نوازی نیز در جهان شهرت دارند .